5. 05. 2003 / EN

FCI-Standard N°95

BRITTANY SPANIEL

ΣΠΑΝΙΕΛ της ΒΡΕΤΑΝΗΣ

(Epagneul Breton)

 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: John Miller and Raymond Triquet

 

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Γαλλία

 

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΑΡΧΙΚΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ: 25.03.2003

 

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΊΗΣΗ: Σκύλος δείκτης

ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ F.C.I. : Ομάδα 7 Σκύλοι Δείκτες

Τμήμα 1.2 Ηπειρωτικός Σκύλος Δείκτης

Τύπος « Spaniel».

Με δοκιμές εργασίας.

 

 

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Σκύλος γαλλικής καταγωγής και πιο συγκεκριμένα, από το κέντρο της Βρετάνης. Αυτή τη στιγμή, είναι στην πρώτη θέση αριθμητικά μεταξύ των σκύλων φέρμας στην Γαλλία. Είναι πιθανώς ένας από τους παλαιότερους σκύλους τύπου σπάνιελ, που βελτιώνονται από την αρχή του 20ού αιώνα με επιλογές διάφορων διασταυρώσεων. Η αποτύπωση των προτύπων φυλής έγινε στη Νάντ το 1907 και παρουσιάστηκε και υιοθετήθηκε στην πρώτη γενική συνέλευση που έγινε στο Loudéac (το παλιό Côtes du Nord τμήμα, τώρα του Côtes d’Armor) στις 7 Ιουνίου 1908. Αυτά ήταν τα πρώτα πρότυπα του “Φυσικά Βραχυουρού Σπάνιελ της Βρετάνης Κλαμπ”. « Naturally Short-Tailed Brittany Spaniel Club ».

 

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Ο μικρότερος σκύλος φέρμας. Το σπάνιελ της Βρετάνης είναι ένα σκυλί με ηπειρωτικό κεφάλι τύπων σπανιέλ (braccoïde in French) και κοντή ή ανύπαρκτη ουρά. Χτισμένος αρμονικά σε στερεό αλλά όχι βαρύ σκελετό. Το σύνολο είναι συμπαγές και γεροδεμένο, χωρίς υπερβολικό βάρος, ταυτόχρονα αρκετά κομψό. Το σκυλί είναι ρωμαλέο, το βλέμμα είναι φωτεινό και η έκφραση ευφυής. Η γενική διάσταση του είναι ‘Cobby’ (βραχυμορφικός), γεμάτος ενέργεια, συντηρώντας κατά τη διάρκεια της εξέλιξής του το κοντό μοντέλο αυτό που αναζητιέται και που καθορίζεται από εκείνους που δημιούργησαν τη φυλή.

 

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ

• Το κρανίο είναι μακρύτερο από το ρύγχος, με μια αναλογία 3 : 2.
• Το κεφάλι είναι ανάλογο ως προς το σώμα.
• Το βάθος του στήθους, από το ακρώμιο στο στήθος, είναι το ελαφρώς λιγότερο από το μισό ύψος του σκύλου.
• Το μήκος ωμοπλάτης –ισχίου (από το σημείο του ώμου στο σημείο των γλουτών) είναι ίσο με το ύψος στο ακρώμιο (το σκυλί είναι απόλυτα τετραγωνισμένο).

 

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ -ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑ

Σκυλί που προσαρμόζεται σε οποιοδήποτε κοινωνικό περιβάλλον, με μια ευφυή, προσεκτική και διανοητικά ισορροπημένη έκφραση. Ευπροσάρμοστο σκυλί δείκτης (φέρμας), για οποιοδήποτε κυνήγι σε οποιαδήποτε κυνηγότοπο και με μεγάλο πάθος για κυνήγι. Αξιοπρόσεκτος για την έρευνά του στο κυνήγι, τον καλπασμό του, την οσφρητική δυνατότητά του, την έκταση της έρευνας, τον αυθορμητισμό και τη “διάρκειά” στη φέρμα του, την ικανότητάς επαναφοράς και την εύκολη εκπαίδευση του.

 

ΚΕΦΑΛΙ

Χαρακτηριστικό είναι το εξαιρετικά σμιλευμένο κεφάλι. Το δέρμα σε πλήρη εφαρμογή.

 

ΚΡΑΝΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΧΉ

Ελαφρώς στρογγυλεμένη όπως φαίνεται από το μέτωπο ή τα πλάγια. Βλέποντας το από πάνω, οι πλευρικές επιφάνειες είναι ελαφρώς κυρτές. Οι γραμμές του κρανίου – ρύγχους είναι παράλληλες. Το πλάτος του κρανίου που μετριέται μεταξύ των ζυγωματικών αψίδων είναι μικρότερο από το μήκος του. Οι βλεφαρικές αψίδες δεν είναι προεξέχουσες αλλά διαμορφώνουν μια ελαφριά καμπύλη. Η Μετωπική κοιλότητα καθώς επίσης και το κρανιακό οστού είναι ελαφρώς καθοριζόμενες. Μικρό κρανιακό στοπ. Ο ινιακός κόνδυλος καθώς επίσης και οι ζυγωματικές αψίδες καθορίζονται συγκρατημένα.

 

ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ

Μύτη: Μεγάλη, με ευρέα, υγρά και ανοικτά ρουθούνια, το χρώμα σε αρμονία με αυτό του τριχώματος, όπως και η περίπτωση των ακρών, των βλέφαρων και των φυσικών στομίων.

 

Ρύγχος: Σε ευθεία γραμμή, με τις πλευρικές επιφάνειες σχεδόν παράλληλες.

 

Χείλια: Όχι χαλαρά, όχι πολύ μεγάλα, σχετικά λεπτά και τοποθετημένα σφιχτά. Το κάτω χείλος καλύπτεται διακριτικά από το πάνω χείλος του οποίου το περίγραμμα κάμπτει σταδιακά μέχρι ένωση τους, επίσης δεν είναι κλειστό σφιχτά. Η συνολική του εικόνα είναι απαλλαγμένη από αποχρωματισμένο.

 

Σαγόνια – δόντια: Τα δόντια τίθενται τετραγωνικά στα σαγόνια και διαμορφώνουν ένα πλήρες και υγιές σύνολο. Δάγκωμα «ψαλιδιού».

 

Μάγουλα: Όχι βαριά, με το δέρμα σφιχτά τοποθετημένο.

 

Μάτια: Ελαφρώς πλάγια. Με μια ευφυή, μαλακή και ειλικρινή έκφραση. Κάπως ωοειδής, μην προεξέχοντας, καλά χρωματισμένα, με καλά και σφιχτά τοποθετημένα τα βλέφαρα. Το χρώμα της ίριδας είναι σύμφωνα με το χρώμα του τριχώματος, κατά προτίμηση σκούρο. Η έκφραση των ματιών που συνδέεται με την ανοδική μετακίνηση της βάσης των αυτιών προκαλεί την αληθινή “έκφραση των σκύλων της Βρετάνης”.

 

Αυτιά: Τοποθετημένα ψηλά, με τριγωνική μορφή, σχετικά φαρδιά και μάλλον κοντά, (φέρνοντας τα προς τα εμπρός, η άκρη του αυτιού φθάνει στο κρανιακό στοπ). Μερικώς καλυμμένα με κυματιστή τρίχα, ειδικά στο ανώ μέρος, οι άκρες καλύπτονται από κοντή τρίχα. Πάντα αρκετά κινητά ειδικά όταν το σκυλί είναι προσεκτικό ή σε δράση.

 

ΛΑΙΜΟΣ

Μεσαίου μήκους και έντονα μυώδες, ελαφρώς κυρτός, ποτέ όμως δεν πρέπει να σχηματίζει αψίδα ή κουλουριαστό κώνο. Βγαίνει ομαλά από τους ώμους χωρίς προγούλι.

 

 

ΣΩΜΑ

Ράχη: Επίπεδη από την οσφυϊκή χώρα ως και η αρχή του καπουλιού ζώου.

Ακρώμιο: Αρκετά ευκίνητο και μόλις και μετά βίας προεξέχων, χωρίς το ζώο να είναι φορτωμένο.

Πλάτη: Ευθεία, κοντή και στέρεα, καλά συνδεμένη.

Οσφυϊκή χώρα: Κοντή, ευρεία και μυώδες.

Ισχίο: Ελαφρώς κεκλιμένο, ευρύ και μυώδες

Στήθος: Φτάνει ως το επίπεδο των αγκώνων, ευρύ με τα πλευρά να αποκαλύπτονται καλά αλλά ποτέ σε σχήμα βαρελιού. Στέρνο ευρύ και μόλις και μετά βίας αυξανόμενο προς το οπίσθιο τμήμα. Τα τελευταία πλευρά μακριά και μαλακά.

Κοιλία και Πλευρά: Με Ελαφρές πτυχές. Ελαφρώς αυξανόμενη και κοντή.

 

ΟΥΡΑ

Τοποθετημένη ψηλά φέρεται οριζόντια (ή ελαφρώς χαμηλωμένη), συχνά με ζωηρή κίνηση όταν το σκυλί είναι προσεκτικό ή στην δράση. Το σπανιέλ της Βρετάνης μπορεί να γεννηθεί χωρίς ουρά ή με πολύ κοντή ουρά. Όταν η ουρά κόβεται το ιδανικό μήκος είναι από 3 έως 6 εκατ., η κομμένη ουρά δεν πρέπει να υπερβεί 10 εκατ..

 

ΑΚΡΑ

 

ΜΠΡΟΣΤΙΝΑ ΑΚΡΑ

Γενικά: Άκρα καλά ισορροπημένα. Ενώσεις εύκαμπτες και εύρωστες

Ώμος: Ευκίνητος, μακρύς (30% του ύψους στο ακρώμιο), κοντά στο σώμα με τον ισχυρούς μύες. Η κλίση του είναι αυτή ενός καλπαστικού ζώου και είναι μεταξύ 55 και 60 μοιρών σε οριζόντια γραμμή. Οι άκρες των λεπίδων της ωμοπλάτης διαχωρίζονται κατά 5εκ.(2’’).

Βραχίονας : Βαρύς, παχύς και πολύ μυώδες. Είναι ελαφρώς μακρύτερος από το μήκος των ώμων. Η γωνία της ωμοπλάτης (μεταξύ των ώμων και του βραχίονα) είναι μεταξύ 115 και 120 μοιρών.

Αντιβράχιο: Μυώδες και ευκρινές. Ελαφρώς μακρύτερο από τον βραχίονα. Πρέπει να είναι σχεδόν κάθετο στο έδαφος.

Αγκώνας: Κοντά στο σώμα – χωρίς κλίση προς τα μέσα ή έξω.

Μετακάρπιο (υποκνήμιο): Στερεό ενώ ταυτόχρονα διατηρεί αρκετή ευελιξία, ελαφρώς πλάγια (μεταξύ 15 και 20 μοιρών από την κατακόρυφο).

Πέλματα: Προφανώς στρογγυλεμένα, σφιχτά δάκτυλα, σκληρές πατούσες, κοντά νύχια.

 

 

ΟΠΙΣΘΙΑ ΑΚΡΑ

Γενικά: Άκρα καλά ισορροπημένα και παράλληλα όταν φαίνεται από πίσω.

Μηροί: Ισχυροί με δυνατούς και διογκωμένους μύες. Πρέπει να έχουν κλίση μεταξύ 70 και 75 μοιρών σε οριζόντια γραμμή.

Κατώτερος μηρός: Ελαφρώς μακρύτερος από το μηρό με εμφανείς και ισχυρούς μύες. Ευρύς στο ανώτερο μέρος, που στενεύει βαθμιαία προς την επιφάνεια επαφής του με τον ταρσό. Η γωνία μεταξύ του άνω μηρού και του κατώτερου είναι κοντά σε 130 μοίρες.

Ταρσός: Εμφανής, με ορατούς τένοντες.

Μετατάρσιο (οπίσθιο υποκνήμιο): Στερεό, σχεδόν κάθετο όταν το κοιτούμε από τα πλάγια.

Οπίσθια πέλματα: Μεγαλύτερα από τα μπροστινά, ενώ διατηρούν τα ίδια χαρακτηριστικά.

 

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ/ΚΙΝΗΣΗ

Η κίνηση του είναι άνετη αλλά ταυτόχρονα ζωηρή, ομοιόμορφη και ζωντανή. Τα πόδια κινούνται σε ευθεία χωρίς υπερβολική αναπήδηση του σώματος και χωρίς κύλισμα, η οριζόντια γραμμή της ράχης παραμένει επίπεδη. Ο καλπασμός του είναι ο πιο κοινός βηματισμός στον κυνηγότοπο, οι διασκελισμοί είναι γρήγοροι και μέσου μήκους, τα οπίσθια πόδια έχουν μια μικρή έκταση προς τα πίσω.

 

ΔΕΡΜΑ

Εξαιρετικό, σφιχτό και καλά χρωματισμένο.

 

 

ΤΡΙΧΩΜΑ

 

Τρίχα: Το τρίχωμα είναι λεπτό αλλά χωρίς μεταξένια υφή, απλώνεται στο σώμα ίσια ή με έναν ελαφρύ κυματισμό. Ποτέ όμως δεν είναι σγουρό. Κοντό στο κεφάλι και στο μπροστινό μέρος των άκρων. Το οπίσθιο μέρος των τελευταίων είναι εφοδιασμένο με ένα βαρύτερο τρίχωμα, με άφθονα κρόσσια, που σταδιακά μικραίνουν κατά μήκος προς τον καρπό ή τον ταρσό, ή ακόμα και χαμηλότερα.

Χρώμα: Άσπρο και πορτοκάλι, άσπρο και μαύρο, άσπρο και συκώτι, με λιγότερα ή περισσότερα ακανόνιστα άσπρα μπαλώματα. Διάστικτο, μερικές φορές με σημάδια στην άκρη και τις πλευρές του ρύγχους ή των άκρων.

Ομοίως, στην περίπτωση των τρίχρωμων τριχωμάτων, μπορούν να υπάρχουν σκούρες κηλίδες (βαθύ πορτοκάλι) στην κορυφή και τις πλευρές του ρύγχους, πάνω από τα μάτια, στα άκρα, στο στήθος και πάνω από την βάση της ουράς.

Μια στενή άσπρη λωρίδα είναι επιθυμητή με οποιοδήποτε χρώμα του τριχώματος.

Δεν επιτρέπεται το μονόχρωμο τρίχωμα.

 

ΜΕΓΕΘΟΣ

Ύψος στο ακρώμιο:   

Αρσενικά: ελάχιστο 48 εκατ. (18.9 ”) με μια ανοχή 1 εκατ. (0.4 ”)

μέγιστο. 51 εκατ. (20.1 ”) με μια ανοχή 1 εκατ. (0.4 ”).

Ιδανικό ύψος: 49 έως 50 εκατ. (19.3 ” σε 19.7 ”).

 

Θηλυκά: ελάχιστο 47 εκατ. (18.5 ”) με μια ανοχή 1 εκατ. (0.4 ”).

μέγιστο 50 εκατ. (20.1 ”) με μια ανοχή 1 εκατ. (0.4 ”).

Ιδανικό ύψος: 48 έως 49 εκατ. (18.9 ” σε 19.3 ”).

 

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ

Οποιαδήποτε απόκλιση από τα προαναφερθέντα σημεία πρέπει να θεωρείται ελάττωμα και η σοβαρότητα με την οποία το ελάττωμα πρέπει να αξιολογηθεί, πρέπει να είναι σύμφωνη με την αναλόγια απόκλισης του από το πρότυπο.

 

• Χαρακτήρας: Δειλός, φοβισμένο βλέμμα.
• Κεφάλι: Σχετικά αποκλίνων.
• Μύτη : Ελαφρώς αποχρωματισμένη, εσωτερικά των ρουθουνιών αποχρωματισμένα.
• Ρύγχος: Αδύνατο ή κοντό.
• Χείλια: Βαριά, κρεμαστά, το άνω χείλος να καλύπτει το κάτω είτε ανεπαρκώς ή υπερβολικά.
• Δόντια: Δάγκωμα πένσας, δόντια γραμμής εκτός φυσικής θέσης.
• Μάτια: Προεξέχοντα, στρογγυλά ή σχήματος αμύγδαλου.
• Αυτιά: Κρεμασμένα πολύ χαμηλά ή με τάση απομάκρυνσης.
• Λαιμός:. Βαρύς και κοντός. Χωρίς την σωστή έκταση.
• Πλάτη : Τοξοειδές ή κυρτή.
• Γλουτός: Μακρύς, στενός, αδύνατος.
• Καπούλια: Πολύ στενά ή με εμφανή τάση απόκλισης.
• Κοιλία-Πλευρά: Ογκώδης ή με πολλές πτυχές. Πολύ κοίλα, συχνά σε συνδυασμό από μια αδύνατη οσφυϊκή χώρα που στερείται εύρους.
• Άκρα: Ανεπαρκή οστά. Εξόγκωση των αγκώνων, δυσμορφία των ποδιών.
• Πόδια: Στραβά, προς τα μέσα ή προς τα έξω, πολύ στρογγυλά ή πολύ μακριά.
• Τρίχωμα : Όχι επαρκές στο σώμα.

 

 

ΣΟΒΑΡΕΣ ΒΛΑΒΕΣ

• Συμπεριφορά: Νωθρή
• Κρανίο: Ζυγωματικές αψίδες πολύ προεξέχουσες, πολύ απότομό στοπ, βλεφαρικές αψίδες, προεξέχοντες πάρα πολύ
• Μάτια: Ανοιχτόχρωμα, βλέμμα μοχθηρό ή αρπακτικού πουλιού
• Λαιμός: Υπερβολικά μακρύς, έντονο προγούλι.
• Βηματισμός: Ελλιπείς κίνηση.

 

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ  ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ    

• Επιθετικοί ή υπερβολικά ντροπαλοί σκύλοι. Κάθε σκύλος που εμφανίζει σαφώς φυσικές ανωμαλίες συμπεριφοράς.
• Ελλιπή Χαρακτηριστικά: Ανεπαρκή χαρακτηριστικά της φυλής, που σημαίνει ότι στο σύνολο του ζώου δεν ταιριάζει με το τυπικό δείγμα της φυλής.
• Ύψος: Έξω από τα όρια που καθορίζονται από τα πρότυπα.
• Κεφάλι : σημαντική σύγκλιση.
• Ασυνήθιστα σημάδια: Άσπρο σημάδι στο αυτί ή στο μάτι μέσα σε στα άσπρα μπαλώματα.
• Μάτια: Πολύ ανοιχτόχρωμα, ετεροχρωμία (μάτια διαφορετικών χρωμάτων), στραβισμός, εντροπίο, εκτροπίο.
• Γνάθοι/Δόντια: Προεξέχων άνω ή κάτω γνάθος. (προγναθισμός ή υπογναθισμός).

Οι πρώτοι προγόμφιοι και των δυο σαγονιών και οι τελευταίοι τραπεζίτες της κάτω γνάθου θεωρούνται χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Μπορούμε να αποδεχθούμε την απουσία των 2 PM2 ή του 1 PM2και του 1 PM3. Η απουσία και των δυο αυτών δοντιών (PM2και PM3) θεωρείται ελάττωμα. Η απουσία οποιουδήποτε άλλου δοντιού θεωρείται ελάττωμα.

• Αποχρωματισμός: Ευδιάκριτος αποχρωματισμός των περιοχών της μύτη ή των βλέφαρων.
• Εμφάνιση παράνυχου, ακόμα κι αν είναι πολύ μικρό.
• Σοβαρή μορφολογική ανωμαλία.

 

Σημείωση:

Τα αρσενικά ζώα πρέπει να έχουν δύο εμφανείς κανονικούς όρχεις που κατεβούν πλήρως στο οσχέων.

Μόνο λειτουργικά και κλινικά υγείες σκυλιά που έχουν το μορφολογικό τύπο της φυλής μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην αναπαραγωγή.

 

Μετάφραση από το Δ.Σ. ΚΟΕΜ.

http://www.fci.be/Nomenclature/Standards/095g07-en.pdf